W ostatnich latach pojęcie schizofrenii stało się szerzej znane. Jest to zaburzenie psychiczne, które dosłownie tłumaczy się na rozszczepieni umysłu. Schizofrenię zalicza się do grupy psychoz. Wiąże się to z nieadekwatnym do rzeczywistości postrzeganiem swojego otoczenia. Przebieg tej choroby zależy indywidualnie od każdej osoby. Mówi się, że na schizofrenię najbardziej narażone są osoby u których w rodzinie wystąpił podobny epizod chorobowy. Czy rzeczywiście istnieje dziedziczenie schizofrenii?

Z czym wiąże się schizofrenia? Diagnoza

Schizofrenia nie bez powodu uznawana jest za jedną z najcięższych chorób psychiatrycznych. Psychika chorego można powiedzieć, że się rozszczepia, a wręcz rozpada. Kontakt z rzeczywistością i jej poprawne odbieranie zostaje utrudnione. Występują zaburzenia pamięci, trudność z wyrażaniem się oraz przeżywaniem emocji. Chorego nawiedzą przeróżne wizje oraz natrętne myśli. Zaburzenia najczęściej występują między 18. a 35. rokiem życia. Z tego powodu schizofrenia potrafi w skuteczny sposób utrudnić choremu samodzielne życie.

Metod rozpoznanie schizofrenii jest wiele. Stosuje się cztery podejścia klasyfikacyjne. Rozpoznanie polega na wywiadzie z pacjentem oraz najbliższymi członkami z otoczenia chorego. Bierze się również pod uwagę opinię sporządzoną przez psychiatrę, pracownika socjalnego, psychologa klinicznego lub innego klinicystę.

Dziedziczenie schizofrenii

Przyczyny tego zaburzenia wciąż są badane przez naukowców. Mogą mieć na to wpływ traumatyczne przeżycia pacjenta, stosowanie substancji psychoaktywnych oraz zaburzenia genetyczne. Często mówi się również o aspekcie dziedziczenia. Czy jest to poprawne zapatrywanie?

Ze względu na fakt, że populacja osób cierpiących na tę chorobę to około 1%, bez względu na region świata, zdaje się, że czynnik środowiskowy nie jest związany z występowaniem schizofrenii. Udało się za to wykryć pewne geny, których mutacje mogą sprzyjać rozwojowi schizofrenii. Jednym z takich genów jest gen COMT, kodujący enzym katecholo-o-metylotransferazę. Białko to odpowiada za metabolizm neuroprzekaźników, m.in. dopaminy. Faktem jest, że mutacja genu COMT może wpłynąć na zmiany ilości dopaminy w mózgowiu. Ten właśnie aspekt interesuje naukowców najbardziej, ponieważ to on odpowiada za zaburzenia dotyczące ilości tego neuroprzekaźnika, które spotyka się u schizofreników.

Innym genem, który również jest powiązany ze schizofrenią, jest gen DISC1. Mutacje tego genu wpływają na plastyczność mózgu. Ta funkcja mózgu jest bardzo ważna, ponieważ pomaga dostosować się mózgowi do zmieniających się warunków otoczenia. Dzięki temu powstają nowe połączenia neuronalne.

Rola genetyki w rozwoju choroby jest więc dość istotna. Wynika z tego, że jeśli w rodzinie wystąpił epizod schizofrenii, ryzyko powielenia się choroby jest tym większe, im bliższe jest pokrewieństwo z tą osobą. Największe zagrożenie dotyczy bliźniąt jednojajowych. W innych przypadkach ryzyko również jest wysokie. Kolejno niebezpieczeństwo powtórzenia się choroby dotyczy nas, jeśli na schizofrenię cierpią rodzice, rodzeństwo albo dziadkowie.